Od początku bardzo wysokie tempo, ale pierwsze olbrzymie błoto po kilku kilometrach bardzo szybko każdego zatrzymało i tutaj pojechałem prawą stroną i ugrzązłem aż musiałem zejść z roweru i kawałek podbiec. Dalej to gonienie czołówki trzeciego sektora i wyprzedzanie wcześniejszych sektorów. O dziwo nie zajęło to długo i zrobiła się mocna grupa 6-7 zawodników, z którą pokonałem pierwsze 40 kilometrów.

Potem nastąpiła dziwna rzecz :). Na jednym podjeździe (~40km) wyprzedziłem wszystkich i na górze pojawiłem się sam, obejrzałem się, ale nikogo nie zobaczyłem, więc podkręciłem tempo i tak co wjechałem na prostą to pod koniec oglądałem się ale też nikogo nie było. Po drodze dogoniłem kilku zawodników, ale nie chcieli współpracować :/. Szkoda bo dało by to trochę odpocząć. 

Na trasie nie zabrakło atrakcji jak grad i śnieg z nieba, ale terenową kolejną po tym masakrycznym błocie, na początku, była rzeczka z kładką, na którą ledwo co udało się wjechać bo wcześniej poszedłem prawą stroną i musiałem zeskakiwać z wysokiej skarpy. Po przeprawie po kładce chciałem pojechać, ale grząski piach skutecznie to uniemożliwił, jednak szybko wbiegłem a, że trasa skręcała w lewo to popatrzyłem czy ktoś dojechał tam, ale widocznie moja przewaga rosła i walczyłem już sam.
Nie pamiętam który to był kilometr ale też na trasie spotkała nas niespodzianka w postaci wspinaczki po jakiejś rozmytej skarpie z rowerem na plecach, chwytając się korzeni aby nie polecieć w tył :)

Potem trasa była bardziej płaska ale z większą ilością zjazdów. Gdzieś na 53km trzeba było przeprawić się przez tą samą rzeczkę, ale tym razem z rozpędu na rowerze bo była szeroka i nurt silny, ale udało się, jednak piach oblepił osprzęt i wszystko zaczęło chrupać :). 

Samotna walka od 40 kilometra kosztowała mnie sporo wysiłku a do tego nie ułatwiał wiejący przeciwny wiatr i przelotny śnieg lub deszcz. 

Parę kilometrów przed metą dogoniłem jeszcze jednego uciekiniera Pawła W., który też niechętnie współpracować chciał ale coś wspomniał o zgubionym bidonie, więc darowałem sobie i prowadziłem nas, ale na leśnym podjeździe trzymając swoje tempo zostawiłem go w tyle.

Do mety było coraz bliżej, na liczniku 65km, ale mety jeszcze nie było, jednak pamiętałem ten kawałek trasy z objazdu i wiedziałem, że teraz nie mogę przegrać i przycisnąłem wpadając samotnie na metę.
Ostatni kawałek to też wysypane cegły, na których musiałem przebić oponę na tyle, bo sporo powietrza zeszło, ale to zobaczę jak odpocznę.

W życiu nie pomyślałbym, że w takich warunkach można zrobić dobry wynik, bardziej obstawiałem pierwszą dziesiątkę w M3, ale po przekroczeniu mety słyszę, jesteś Trzeci ! ... aaa ... nie ... Drugi ! :D. No nie ważne który, ale byłem bardzo zaskoczony, że tak wysoko.

Potem z tablicy wyników odczytałem:
Open Pro miejsce 3 - W Kategorii wiekowej M3 - miejsce 2 z czasem 2:34:38. Objechali mnie tylko zawodowcy, mnie amatora :).